paslı, kanrevan içinde ve kıvrık uçlu
çeksende çıkaramazsın yüreğini de beraberinde sökmeden
çeksende çıkaramazsın kankaybından ölmeden...
bir tutam küskün çocuk bakışı karıştırıp içine,
merhem yapmaya çalışırsın son bir gayretle
oysa bir zerre söz kanırtır yeniden ve yeniden
hoşgeldin diyenden ve denilenden...
be hey hatıralarımdaki acımasız gölge!
be hey zalimlerin fütursuzca salınan serserisi!
içimdeki masalın kör bıçaklı katili!
be hey enkazımın zehirli külleri!
git...
yol bileyen ellerini de al yanına
isimsiz sıfatsız ne varsa avuçlarından akıtarak
ve göğsümün tam ortasında,
kanlı bıçağını bırakarak...
NİLGÜN VURGUN
14 Ekim 2010, 09:17
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder