Sayfalar

8 Ocak 2014 Çarşamba

UYANDIM


Duvarlarımda asılı duran tek bir saat yok

Oldum olası sevmedim akıp giden zamanı

Gecenin ortasında uykumu bölen buseler yok

Kördüm göremedim penceremden sızan ışığı

Uyandım,uyandım…

Bilinmezlere bilet alıp beklediğim trenler

Vagonları boş,raydan çıkmış, pas içindeydiler

Bir sonraki dedim her defasında aptalca

Yağmalandı valizlerim,yerlere saçıldım bütün  anılarımla

Uzandı sandığım eller buz oldu birer birer

Eridi başka diyarların başka ellerinde

Bitmez dediğim nice kocaman kocaman sevgiler

Küçücük parçalara bölündü kale gibi hayaller

Uyandım,uyandım...

Önce soldum sarardım, dondum karakış ortasında

Sonra pansuman yaptım yüreğimi bahar dalıyla

Çift kişilik yatakta tek başına yatan bedenler

Tek kişilik mezarlara gömülürler...


Uyandım!
         
                                                                                           NİLGÜN VURGUN
                                                                                            17 Ekim 2011, 20:43

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder