hiçbirşey bilmiyorum...
27 Aralık 2009, 22:22
Ben cahilin biriyim bilmiyorum hiçbirşeyi.Yaşam hep öğretse de durmadan, dinlenmeden,
sormadan, acımadan! öğrenmeye yetmiyor işte ömür dediğimiz birkaç nefeslik zaman...
Çok şey öğrendim evet kabul ediyorum.Yalnızlığın en koyu renklerini gördüm mesela
kalabalıklar içinde, sevenlerim! arasında...
Gecelerce koynumda uyuttum yalnızlığımı,sakındım kimseciklere dokundurmadım göstermedim
onu.Hem kahrettim kendime defolasıcayı hemde sevdim içten içe el deymemiş saflığını.
Bazen utandım ondan inkar ettim varlığını cümle aleme inat, bazen gururla taşıdım
madalyam gibi göğsümde savaşımın sonunda hakettiğim gazi rütbemi...
Bildiğiniz savaşlarda kazanmadım ben bu madalyayı.Savaşların en büyüğü en şiddetlisi
en yokedicisindeydim.İnsanın kendiyle savaşından büyük savaş varmıdır?
Issız vahalarda bir yudum suya hasret,uçsuz bucaksız maviliklerde bir nefes havaya muhtaç
can çekişerek,en kasvetli karanlık dehlizlerde kaybolarak,yangın yerinin tam ortasında
alevlerle dans ederek,uçurumların en tepesinde yokolmaya düşmeye bir adım kalmışken aldım
hep madalyalarımı...
Herşeyi gördüm,herşeyi bildim dediğim anda anladım hep aslında hiçbirşey bilmediğimi.
Öğretenlerin önünde saygıyla eğilip binlerce teşekkür ettim öğrettikleri için.
Ben savaşlarımda parçalanıp ağır yaralanırken, can çekişirken soluk soluğa,canlarım
zevki sefasındayken ben unutulmuşken öğrendim bildiklerimi...
Kimbilir daha ne çok şey öğreneceğim ve daha ne kadar kendimle savaşacağım,kimbilir
hangi benden güçlü beden barıştıracak bizi...
Hala hiçbirşey bilmiyorum, hala cahilim...
Nilgün Vurgun
2009

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder